Iedereen heeft een persoonlijke Codex. Onder een codex versta ik in dit geval een virtueel boek met daarin de wetten en regels waarnaar je leeft.
De meeste van die regels zullen ingegeven zijn door de omgeving waarin je opgroeit, de maatschappij, de cultuur. Zo zal je in een westerse joods-christelijke cultuur, natuurlijk de 10 geboden terugvinden in je Codex. Zelfs als je zegt niet te geloven, is het meer dan waarschijnlijk dat je minstens een aantal van die geboden, dan wel afgeleiden daarvan terugvindt in je persoonlijke Codex.
Dus bijvoorbeeld:
- Pleeg geen moord
- Steel niet
- Pleeg geen overspel
En dat zijn dan voorbeelden van expliciete leefregels. Natuurlijk bevat je Codex ook veel impliciete leefregels. Dingen die mogelijk slechts enkele keren tegen je gezegd zijn, of helemaal niet, maar het was/is nou eenmaal de manier waarop “wij” dingen doen.
Dus bijvoorbeeld “Als iemand een rondje geeft, dan is het wel zo beleefd om een rondje terug te geven”, “Neem zelf nooit het grootste koekje van de schaal”, “Laat anderen altijd voorgaan”
Er is niks mis met het hebben van een Codex. Als sjamaan heb ik natuurlijk ook een codex. Daar staan de gebruikelijke niet-sjamaan-specifieke regels op zoals hierboven. Maar bijvoorbeeld ook dat ik niet ongevraagd een energie-reading van iemand zal doen. Dat valt in de categorie dat ik ook niet ongevraagd je dagboek ga zitten lezen.
Het hebben van een codex maakt dat we als mensen in groepen kunnen samenleven. Hoe meer de verschillende codex-en met elkaar gemeen hebben, hoe eenvoudiger het over het algemeen wordt voor een groep om te overleven.
Het wordt pas problematisch daar waar een codex niet realistisch is. En met niet realistisch bedoel ik in dit geval “niet met de realiteit overeenkomend”. Op macro-schaal is dat natuurlijk zichtbaar op het front van gelijke rechten.
Maar het meest in het oog springend en het duidelijkst voelbaar, zijn de onrealistische elementen van een codex in onze moderne intieme relaties.
De verwachtingen waarmee we onze relaties opzadelen zijn torenhoog. Je zult altijd mijn beste maatje zijn, je zult altijd aantrekkelijk zijn en mij altijd aantrekkelijk vinden, je zult me altijd begrijpen en altijd voor me klaarstaan, je zult nooit meer naar anderen kijken of anderen aantrekkelijk vinden, je zult altijd zin in seks hebben wanneer ik zin heb, en als ik geen zin heb is dat voor jou geen probleem, je zult alles zijn waarnaar ik verlang en andersom ook. En als je van me houd dan….
Deze romantische noties, het beste verwoord in het verhaal van Tristan en Isolde, zijn tot de norm verheven en alles wat daar vanaf wijkt kan geen echte Liefde wezen.
Niemand, echt niemand kan aan deze verzameling leefregels voldoen.
De rapen zijn natuurlijk super-gaar wanneer de ander een misstap begaat, gewoon mens blijkt te zijn en een leefregel heeft overtreden. Meteen treedt dan de ontmachtigingsdriehoek in werking van dader-slachtoffer-redder. Afhankelijk van het zich afspelende drama vervullen we dan een van die drie rollen.
En vergeet natuurlijk ook niet de rol van de rechter. Een keer niet met volle aandacht geluisterd hebben naar je partner is over het algemeen een licht vergrijp. Maar op overspel staat een straf die recht doet aan de gekwetste gevoelens en wraakgevoelens van het slachtoffer.
Het wordt allemaal nog complexer als jezelf een misstap hebt begaan. De verwerking daarvan is sterk afhankelijk van het feit of je betrapt bent of niet.
En in dit hele spel stapelen we trauma op trauma. Het is natuurlijk niet dat we met een schone lei een intieme relatie binnen stappen. Onze zeer menselijke niet perfecte ouders hebben daar wel zorg voor gedragen. En daar bovenop hebben we natuurlijk ook nog onze karmische imprint.
Het zou natuurlijk al helpen als we de schijnveiligheid van de Romantische Liefde achter ons zouden laten en openlijk met onze partner zouden bespreken wat wel zou kunnen werken. Dat impliceert dat er ruimte is voor leren, voor het experiment en voor groei.
Als sjamaan richt ik me daarnaast natuurlijk op het (helpen) verwijderen van de energetische blokkades die zijn ontstaan door de traumatische imprints. Dat en het verwijderen van de haakjes en rafeltjes die er gaandeweg ontstaan.
Iedereen heeft wel die vriendin die voor de derde keer op rij De Ware heeft gevonden om slechts een paar weken later te verkondigen dat die Ware een narcist was. Net als die vorige twee.
Dit patroon is als een speciaal haakje waaraan alleen de energie van een narcist blijft hangen. Er is dus iets in jou, wat niet alleen juist dat soort mannen aantrekt, maar ook zorgt dat jullie aanvankelijk een perfecte match zijn.
Bevrijd jezelf van dat haakje en het patroon doet zich niet meer voor. Tuurlijk hebben reguliere therapievormen hun waarde. Zeker als je hecht aan de voldoening van inzicht. Als energiewerker, (en ook de meeste van mijn cliënten,) ben ik daar niet zo in geïnteresseerd. Voor mij is een sessie geslaagd als jouw energie weer vrijelijk kan stromen, vrij van de voorheen aanwezige traumatische imprints.
Sjamanen zijn ook maar mensen. En daarom doen we ook sessies met en op elkaar. En door de letterlijk ontelbare sessies die ik al heb mogen ondergaan en ook heb losgelaten op mijn mede-sjamanen heb ik een waanzinnig breed scala aan trauma’s voorbij zien komen.
Ja, je bent uniek, maar je problemen zijn dat zeker niet. Leven is lijden, zei de Boeddha al op één van zijn meest vrolijke dagen. En dat brengt nederigheid en begrip voor de weg die je gaat. We zijn er al geweest, we zijn er nog of we gaan er ooit komen. Maar hoe dan ook herkennen we de Boeddha in jou.
Laat dit vooral een pleidooi zijn voor het aangaan van intieme relaties, in de wetenschap en verwachting dat het de meest onrealistische elementen van onze Codex aan het licht zal brengen. En daarmee meteen ook onze potentieel grootste en meest waardevolle groeimomenten.
Het Leven heeft er een handje van om je dezelfde les over en over voor te schotelen, totdat je die werkelijk tot je hebt genomen en eigen gemaakt. Ga er eens een keer rustig voor zitten, alleen of samen, en schrijf de terugkerende thema’s die je herkent op.
Weet dan dat er minimaal 1 sjamaan voor je klaarstaat om via een reis, de met een bepaald thema geassocieerde energie los te maken, en te verwijderen uit je energetisch lichaam. En dan de volgende. En weer een volgende. De ervaring leert dat het vaak niet nodig is om alle thema’s aan te pakken, juist omdat ze vaak zo met elkaar verweven zijn.
Het is als het los wrikken van een aantal takken en bomen uit een riviertje, die samen een dam zijn geworden, en de rivier terug hebben gebracht tot een armetierig stromend beekje. Het is niet nodig om alle takken te verwijderen. De verzamelde kracht van het water zal helpen om de onbedoelde dam verder te verwijderen.
Je kunt natuurlijk ook gewoon nog even wachten en er vanuit gaan dat het deze keer anders zal gaan. En mocht die vierde toch ook weer een narcist blijken te zijn, weet dan dat er minimaal 1 sjamaan voor je klaarstaat om via een reis….
Dit artikel is onderdeel van Challenge 44. Klik hier voor een uitleg over het hoe en waarom van deze challenge.
Credits foto: Manuel Meurisse
