De laatste post in deze serie dateert van eind november. Tot die tijd heb ik, zoals de challenge voorschrijft, trouw iedere dag een post/artikel gepubliceerd. Het doel was en is niet om in die fase de beste artikelen te publiceren maar om eraan gewend te raken om te publiceren onder tijdsdruk en om te experimenteren met het format, layout, de verschillende stijlvormen en wat voor andere variabelen je ook maar kunt bedenken.
Zand in de machine
En vlak daarna liep de machine hopeloos vast. Met tijdsdruk zijn de meesten van ons ondertussen wel bekend in het leven, en ik ben daar geen uitzondering op. Dus dat was niet het zand in de machine.
Nee, het zat 'm meer in een onvermijdelijk samenkomen van verschillende soorten zand. Ik ging door een uitzonderlijk drukke periode als secretaris van een loge. Daar bovenop kwam dan een gestaag uithollen van mijn energie door al enige maanden slaaptekort als gevolg van de slechte nachten die onze dochter, ook al enige maanden, doormaakte.
......Als sjamaan kun je niet werken in je eigen tent, en al helemaal niet op jezelf.....
Als sjamaan kun je niet werken in je eigen tent, en al helemaal niet op jezelf. De machine kwam dus krakend, piepend en schurend tot stilstand.
In de oorverdovende rust en stilte die daarop volgden kon ik eindelijk de toestand overzien en de stappen nemen om te voorkomen dat er nog meer ging ontsporen, en voorkomen dat er 'gewonden' zouden vallen.
De gift van de slang
Dat is ook zo'n gezegde dat we als sjamanen bezigen: Als je gebeten bent door een slang, ga dan zo gauw mogelijk én eerst naar de Spoedeisende Hulp. Als je eenmaal buiten levensgevaar bent en het ook weer verantwoord en veilig is om te bewegen, ga dan pas naar je sjamaan om uit te vinden waarom juist jij door die slang gebeten bent.
Ook nu weer is het inzicht dat je verkrijgt uit je bezoek aan die sjamaan ondergeschikt aan het verwijderen van die donkere energie uit je energielichaam. Ik bedoel, hoe vaak wil je nog gebeten worden door die ene slang, of welke slang dan ook?
En dat is dan ook precies wat ik gedaan heb. Toen alles weer op de rit was, al dan niet met of zonder mij, bracht ik een bezoek aan mijn sjamaan. Het 'Toeval' wilde dat ik begin december al een samenzijn met mijn tribe gepland had staan. Gedurende een acht uur durende ceremonie/sessie heeft mijn energielichaam een grondige APK doorlopen.
De energie is terug, de levensvreugde is nog hoger dan voorheen en misschien nog wel het belangrijkste, er is meer helderheid over wat zeker wel en zeker niet meer in mijn leven past.
Simpel is niet hetzelfde als makkelijk
Daarnaar handelen is simpel, maar dat staat niet gelijk aan makkelijk. In de weken daarna heb ik in verschillende contexten duidelijk en met compassie aangegeven waar ik voor sta en waar ik afscheid van neem. Bij het afscheid nemen hoorde ook afscheid nemen van een jarenlange vriendschap. Niet makkelijk maar wel noodzakelijk en bevrijdend.
Het Universum heeft zo zijn manieren om feedback te geven. Onze dochter heeft nu een periode van beter slapen, de toestroom van (nieuwe) cliënten zet zich gestaag voort en Challenge 44 gaat een nieuwe fase in. Je kunt nu eens in de drie dagen een nieuwe post verwachten.
Daar kijk ik echt naar uit. Ik weet namelijk zelf ook nooit van tevoren waar mijn volgende artikel over zal gaan.
En het voelt heerlijk om weer terug te zijn!
(En natuurlijk zitten er een aantal inzichten verwerkt in deze post, sommige zeer expliciet, anderen weer impliciet. En onder die laatste valt natuurlijk dat sjamanen ook maar mensen zijn...)
Deze post is onderdeel van de Challenge44. Klik hier voor de uitleg over het hoe en waarom van deze challenge.
Credits foto: Margit Bantowsky
